ชีวิตในรัสเซีย

บล็อกของข้าพเจ้าเกี่ยวกับรัสเซียและชีวิตในรัสเซียจะช่วยให้คุณได้รับข้อมูลที่เชื่อถือได้เกี่ยวกับประเทศนี้ คือการรวบรวมข้อเท็จจริงที่น่าสนใจและน่าสังเกตจากชีวิตของรัสเซีย หลักการสำคัญที่ข้าพเจ้ายึดถือเมื่อสร้างไซต์: ความจริง ความเป็นกลาง ความเที่ยงธรรม เป้าหมายที่ข้าพเจ้าติดตามคือการถ่ายทอดความจริงเกี่ยวกับประเทศและสถานะที่แท้จริงให้กับผู้ที่สนใจ

ก่อนยุค90 ในช่วงที่เรียกว่าเปเรสทรอยก้า (perestroika) หลายคนในประเทศมีความหวังหลากหลายรูปแบบ หวังว่าชีวิตของคนธรรมดาในรัสเซียจะดีขึ้น หวังว่าจะยุติการทุจริตคอร์รัปชั่นในประเทศ หวังว่าการมาสู่อำนาจของรัฐบาลที่มีความรับผิดชอบและเหมาะสม หวังให้ชีวิตมั่นคง เป็นอิสระ สงบสุขและปลอดภัยยิ่งขึ้น หวังว่าจะมีการกระจายอย่างยุติธรรมและสมเหตุสมผลในหมู่ชาวประเทศที่เป็นเจ้าของทรัพย์สินของรัฐของสหภาพโซเวียตในอดีต ความหวังเหล่านี้ไม่ได้ถูกกำหนดให้เป็นจริงทั้งหมด

กว่าทศวรรษผ่านไปตั้งแต่นั้นมา และตอนนี้รัสเซียคืออะไร? มีการเปลี่ยนแปลงอะไรเกิดขึ้นและกำลังเกิดขึ้นในชีวิตของรัสเซียและชีวิตของพลเมืองของประเทศนี้? ชีวิตในรัสเซียในปัจจุบันเป็นอย่างไร?

ระดับความมั่นคงทางวัตถุของประชากรส่วนใหญ่ของประเทศเพิ่มขึ้นอย่างไม่ต้องสงสัยเมื่อเทียบกับยุค 90 แต่เราต้องเข้าใจ: ในปี 1990 รัสเซียส่วนใหญ่อยู่ต่ำกว่าเส้นความยากจน อย่างไรก็ตาม แม้แต่ตอนนี้ชาวรัสเซียจำนวนมากก็ยังมีปัญหาเรื่องเงิน เงินเดือนมีน้อย เงินบำนาญน้อยนิด เกี่ยวกับทุนการศึกษานักเรียนและนักเรียนแทบจะไม่มีเลย ในขณะเดียวกัน ราคาอาหารและสินค้าอื่นๆ ก็สูงขึ้น ใช่ ต้องจ่ายค่าสาธารณูปโภค แและพูดถึงผู้รับบำนาญ พวกเขาก็ต้องซื้อยาด้วยเงินของตัวเอ ผู้รับบำนาญหลายคนไม่มีเงินบำนาญเพียงพอแม้แต่ค่าอาหารและค่าสาธารณูปโภค

กฎหมายในรัสเซียยังคงทำงานในลักษณะที่แปลกมาก อันที่จริงกฎหมายของรัสเซียเป็นเครื่องมือที่ใช้ลงโทษเป็นหลัก แทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่พลเมืองที่ปฏิบัติตามกฎหมายจะได้รับการคุ้มครองสิทธิของตนภายใต้กฎหมาย และสิทธิมนุษยชนในรัสเซียไม่ได้รับการคุ้มครองจากสิ่งใดเลย รัฐธรรมนูญมีบทบัญญัติที่ละเมิดอย่างแท้จริงทุกที่และถือเป็นบรรทัดฐาน ยิ่งไปกว่านั้นผู้คนดูเหมือนจะชอบมัน ในรัสเซียพวกเขาคุ้นเคยกับซาร์และผู้นำตลอดจนขาดสิทธิ์ของตนเอง ใช่ และชาวรัสเซียเองก็ไม่แตกต่างกันในเรื่องการปฏิบัติตามกฎหมาย รัฐธรรมนูญของรัสเซียเป็นหน้าจอธรรมดาซึ่งทำให้ประเทศมีสถานะทางกฎหมายได้

แน่นอนว่ามีสถาบันบางแห่งในประเทศที่ในทางทฤษฎีควรทำหน้าที่ในการปกป้องสิทธิมนุษยชน อย่างไรก็ตาม ที่จริงแล้ว สิทธิมนุษยชนในรัสเซียมีอยู่บนกระดาษเท่านั้นและไม่ได้รับการคุ้มครองจากสิ่งใด ยิ่งไปกว่านั้น ประชาชนและเจ้าหน้าที่กำลังทำทุกอย่างที่ทำได้เพื่อให้ไม่สามารถอยู่ในรัสเซียได้ ประชาชนเองละเมิดสิทธิของพลเมืองคนอื่น ๆ ของประเทศในทุกวิถีทางที่มีให้และถือว่านี่เป็นบรรทัดฐาน ในเวลาเดียวกัน ประชาชนจำนวนมากเชื่ออย่างจริงใจในความสามารถ หากจำเป็น ในการปกป้องสิทธิของตน โดยการยื่นคำร้องต่อตำรวจและหน่วยงานของรัฐอื่นๆ ความไร้เดียงสาเช่นนี้ช่างน่าอัศจรรย์ มีหลายกรณีที่ยืนยันคำพูดของฉัน ไม่ต้องพูดถึงประสบการณ์ของตัวเอง

ชีวิตทางศาสนา สังคม และการเมืองของสหพันธรัฐรัสเซียเพิ่งมีความโดดเด่นจากการมีการเคลื่อนไหวไปสู่การขจัดอุดมการณ์ สิ่งนี้เกิดขึ้นเนื่องจากการเปลี่ยนแปลงบางอย่างในโครงสร้างโลกทัศน์ ความคิด และค่านิยมของมนุษย์สมัยใหม่ อย่างไรก็ตาม สิ่งนี้ไม่ได้ข้ามประเทศอื่น อย่างไรก็ตาม ด้วยความเสื่อมถอยของสถานการณ์ทั่วไปในประเทศ การโฆษณาชวนเชื่อของ «ความรักชาติ» ในหมู่ประชากรจึงได้รับแรงผลักดัน ดังนั้น เจ้าหน้าที่จึงพยายามไม่เพียงแค่เบี่ยงเบนความสนใจของประชากรจากหัวข้อที่มีความสำคัญสำหรับประชากรกลุ่มนี้เท่านั้น แต่ยังต้องปกปิดความไร้ความสามารถและอาชญากรรมของพวกเขาด้วย เป็นที่ทราบกันมานานแล้วว่าคำว่า «เพื่อประโยชน์ของมาตุภูมิ» และ «เพื่อประโยชน์ของรัสเซีย» สามารถปกปิดอาชญากรรมและความโง่เขลาใดๆ

คุณภาพการศึกษาในรัสเซียยังคงเป็นที่ต้องการอย่างมาก เรากำลังพูดถึงการศึกษาและความรู้ที่ได้รับจากการมีส่วนร่วมของพนักงานของสถาบันการศึกษาที่โดยปกติ, ซึ่งเป็นระดับความรู้ที่ดีที่สุด แสดงให้เห็นว่า ที่เรียนที่บ้านแทนโรงเรียน ผู้สำเร็จการศึกษาจากโรงเรียนจำนวนมากพูดภาษาหยาบคาย ดื่มสุรา สูบบุหรี่ มีความโดดเด่นในเรื่องความหยาบคายและความสำส่อนโดยทั่วไป และประเด็นที่นี่ส่วนใหญ่อยู่ในสภาพแวดล้อมที่เด็กนักเรียนเหล่านี้เติบโตขึ้น และโรงเรียนมีส่วนแบ่งที่สำคัญของสภาพแวดล้อมนี้ อาจเป็นข้อยกเว้นที่น่ายินดีแม้ว่าจะเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ก็ตามคือโรงเรียน Shchetinin และแม้กระทั่งที่ทางการรัสเซียปิดตัวลงเมื่อสิ้นปี 2019

จากประสบการณ์การใช้ชีวิตในรัสเซียของตัวเองตั้งแต่เกิด ข้าพเจ้าสามารถสรุปได้ชัดเจนมาก รัสเซียไม่ใช่ประเทศที่น่าอยู่ และในช่วงสิบห้าปีที่ผ่านมา การใช้ชีวิตในรัสเซียก็แย่ลงเรื่อยๆ โดยเฉพาะผู้ที่ไม่มีอิสระทางความคิดและความเป็นปัจเจกบุคคล การคิดอย่างอิสระในรัสเซียยังคงถูกข่มเหง

เหตุใดชีวิตจึงแย่ลงในรัสเซีย ฉันคิดว่ามันเป็นเรื่องของประชากรของประเทศ หากเราคาดหวังการเปลี่ยนแปลงในเชิงบวกในประเทศ ในขณะที่บรรทัดฐานในหมู่พลเมืองของประเทศคือ: การต้อนฝูงสัตว์ การควบคุมสัตว์ ความเต็มใจที่จะรับมือกับสิ่งใด ๆ การขาดการคิดอย่างมีวิจารณญาณและระดับสุขภาพจิตที่เหมาะสม การขาดความภาคภูมิใจในตนเองหรือศักดิ์ศรีของตัวเอง

สรุปสิ่งที่ข้าพเจ้าเขียน บอกได้คำเดียวว่า รัสเซียเป็นประเทศที่มีรากฐานมายาวนาน»รุ่งโรจน์» ประเพณี ความไร้ระเบียบ ความธรรมดา ความโง่เขลา การเลี้ยงสัตว์ และสัตว์ป่ามีรากฐานมายาวนาน และนี่คือความสยดสยองของชีวิตในรัสเซีย