Militaire rangen van het Russische leger

De militaire rangen in de Sovjet- en pre-revolutionaire legers verschillen aanzienlijk van die van vandaag. Het Russische leger zoals wij dat nu kennen begon al bij Peter de Grote, en hij heeft er bijna alles in gestopt wat het nu heeft. De schouderbanden zijn bedoeld om de verantwoordelijkheden tussen de militairen af te bakenen, want hoe hoger de status, hoe meer verantwoordelijkheden er op de schouders van de militairen rusten. Schouderbanden spelen een visuele rol, waardoor u de positie van een persoon kunt achterhalen.

Schouderbanden en hun kleur helpen om onderscheid te maken tussen rangen. Op schouderbanden van niet-officieren bevinden zich kleine sterren verticaal, ze hebben geen strepen of andere aanduidingen. De schouderband van de officier heeft grote sterren en strepen. Ook zijn ze verschillend van grootte. Er zijn slechts twee soorten rangen in de strijdkrachten van de Russische Federatie: marine en militair. Marine rangen worden toegewezen aan matrozen van de onderzeeër en oppervlaktestrijdkrachten van de marine en de Federale Veiligheidsdienst. Militair — Ministerie van Binnenlandse Zaken, Ministerie van Noodsituaties, Buitenlandse Inlichtingendienst, Federale Beschermingsdienst enzovoort.

Militaire rangen van het pre-revolutionaire leger

Sommige rangen bestonden in een iets andere betekenis. Peter voerde de «Tafel van Rangen» in 1722 in, duurde tot Nicolaas II, en werd afgeschaft in 1917. Volgens het decreet werden nieuwe rangen, cavalerie, infanterie, vloot en bewakers ingevoerd. Schouderbanden waren anders gerangschikt in vergelijking met moderne. Elke tak van het leger had zijn eigen speciale schouderbanden, die voor iedereen werd genaaid. De schouderbanden van de soldaten hadden dezelfde kleur als de schouderbanden van de officieren, wat nu onmogelijk lijkt. Het aanbrengen van sterren op schouderbanden was niet rigide, het kon aan bijna iedereen worden gegeven. Schouderbanden van de lagere klassen en rangen hadden een glad oppervlak, waar het regimentsnummer was afgebeeld, de kleur was afhankelijk van het type troepen. Infanterietroepen droegen rode schouderbanden. Vóór de Eerste Wereldoorlog werd besloten tot de oprichting van één enkele beschermende kap.

Een onderscheidend kenmerk van het tsaristische Rusland is dat Kozakken en hun troepen in eenheden dienden. Het Kozakkenleger werd opgenomen in de tabel van de rangen en werd beschouwd als een afzonderlijk leger met zijn eigen rangen. In alle legers was er geen term «rang», er was alleen «stand». Onder Peter begon de europeanisering, er werd veel geleend van andere Europese landen.

Militaire rangen van het Sovjetleger

In de jaren dertig schafte de Raad van Volkscommissarissen het decreet over de indeling in militaire categorieën af. Elk had een speciale rang en het systeem werd als behoorlijk complex en verouderd beschouwd. Pas in de twintigste eeuw kwam er een einde aan een dergelijk systeem. Tijdens de Grote Patriottische Oorlog, onder Stalin, manifesteerde zich duidelijk het totalitaire machtsregime, waarin het verboden was iets te zeggen tegen en tegen de heerser. Het besluit om schouderbanden terug te geven werd bekritiseerd door de mensen. Dit kwam tot uiting in de pers, kranten, tijdschriften, radio. Stalins beslissing leek vreemd en beangstigend. Velen geloofden dat de zegevierende stemming van het leger sterk zou dalen, de oorlog verloren zou gaan. De schouderbanden waren geen exacte kopie van de schouderbanden van Peter de Grote.

Veel was gelijkaardig, en veel was scherp tegengesteld. Stalin stond erop sterren te maken op schouderbanden van dezelfde grootte. De hoogste rangen droegen uitsluitend grote sterren op hun schouderbanden, de rangen van de lagere kleine sterren. In 1969 werd een verplichte procedure voor het dragen van een militair uniform ingevoerd, die voorheen niet bestond. Voor de hogere rangen werden schouderbanden van dezelfde kleur vastgesteld, samen met bepaalde regels. De grondtroepen droegen rode schouderbanden, de luchtmacht blauwe, en de Sovjet-marine uitsluitend zwarte. Het uniform was verschillend voor elk evenement, met onderverdelingen: vrijetijds-, werk- en parade-uniformen. Het werkuniform werd gebruikt voor dringende opdrachten, het parade-uniform werd uitsluitend gedragen bij officiële gebeurtenissen, en het vrijetijdsuniform werd gedragen in de dagelijkse rangen.

Moderne militaire rangen van het Russische leger

In het moderne Rusland zijn de rangen enigszins veranderd, evenals de schouderbanden, maar niet noemenswaardig. En nu bepaalt het aantal sterren op de schouderbanden iemands positie.

De laagste rang is soldaat. Alleen cadetten zijn lager dan de soldaat. Een korporaal wordt als iets groter beschouwd dan een soldaat, maar niet noemenswaardig. Een junior sergeant wordt beschouwd als hoger dan een korporaal. De rang wordt toegekend aan een soldaat die alle bevelen opvolgt en zich tijdens zijn dienst onderscheidt. Dan komen de sergeant en de senior sergeant. Hun posities zijn vergelijkbaar, maar een sergeant heeft het recht om een gewone sergeant te leiden. Ze gehoorzamen allemaal de voorman, hij wordt beschouwd als de beste sergeant. Na de voorman volgt de onderofficier. Hij is langer dan een sergeant, maar zelfs kleiner dan een officier. De hoogste officier voert het bevel over alle anderen. Dan komen de tweede luitenant, de eerste luitenant en de gewone luitenant. Ze hebben allemaal bijna dezelfde kansen en privileges, maar zijn ondergeschikt aan de senior luitenant. De rang van kapitein bestaat al langer dan de andere, de kapitein voert het bevel over de hele compagnie. Major is de hoogste rang in de eerste rangorde. Daarna komt luitenant-kolonel, hij staat onder bevel van een kolonel, die wordt beschouwd als de uiterste en hoogste rang. Vervolgens generaal-majoor, na luitenant-generaal, kolonel-generaal, legergeneraal. De hoogste sluitschakel in de keten van militaire rangen is de maarschalk. Op dit moment is dit de hoogste rang van het Russische leger, hij voert het bevel over iedereen.

In het moderne leger bevinden de sterren van de onderofficier zich aan de overkant, terwijl ze in de hogere onderofficier in de vorm van een driehoek zijn gerangschikt. In de Sovjettijd hadden zowel junior als senior onderofficieren hun sterren langs de schouderbanden. Bij decreet van de president van de Russische Federatie in de jaren negentig werden schouderbanden van twee soorten ingevoerd: vijfhoekig en zeshoekig. Voor cadetten zijn driehoekige schouderbanden ingevoerd die bij de kleur van hun uniform passen. De schouderbanden van onderofficieren lijken sterk op die van officieren, maar bevatten toch een klein detail. Op hun schouderbanden staan de kleine sterretjes rechtop en er zijn kleine openingen tussen de sterren. Sterretjes op de schouderbanden van officieren zijn in een rij gerangschikt, de een na de ander.